کدام مناطق تهران کمترین و بیشترین سرویس بهداشتی را دارند؟ | این معضل جدی است؛ پای سلامت مردم در میان است | فاصله زیادی با استاندارد جهانی داریم
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۱۶۶۴۷
همشهری آنلاین- مجید جباری: تشنگی امانش را بریده اما جرات سرکشیدن بطری آب خنکی که خریده را ندارد؛ نگرانی از اینکه مبادا در راه رسیدن به محل کار یا خانه نیاز به سرویس بهداشتی پیدا کند، این را به کسی نمیگوید چون زشت است، بد است، عیب است اما هرچه هست دغدغه همیشگی او است. «مشکل یک روز و دو روز نیست؛ به هر حال آدم هستیم و دستشویی رفتن، نیاز ابتدایی و ضروری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مرتضی. میم مغازهدار و حدودا ۴۰ سال است، او ادامه میدهد: «از خانه تا محل کارم تنها میدان تجریش یک سرویس بهداشتی عمومی کوچک دارد که آن هم برای این منطقه شلوغ و پرتردد کفایت نمیکند. تقریبا هر روز مردمی را میبینم که با این مشکل مواجه می شوند و دنبال توالت در بازار و پاساژ میگردند. چندین بار دلم سوخته و با وجود قانون پاساژ، کلید توالت مخصوص کارکنان را به مشتریان دادهام ولی شما حساب کن چند نفر دیگر در طول روز رویشان نمیشود این درخواست را بکنند؟ بازهم در این منطقه تهران مجتمعهای تجاری، رستورانها و ... توالت اختصاصی دارند؛ البته همه آنها هم سرویسهای بهداشتیشان را در اختیار دیگران قرار نمیدهند ولی باز اوضاع بد نیست. اما در بعضی مناطق تهران واقعا توالت پیدا نمیشود و این برای کسانی مثل پیک موتوریها، رانندگان تاکسی، زنان باردار، افرادی که در طول روز باید از این سر شهر به آن سر شهر برای کار اداری یا تجاری بروند، یک معضل است. همین کمبود دستشویی است که باعث شده شاهد صحنههای زشت و زنندهای در گوشه و کنار خیابان از سوی برخی مردان باشیم.»
بسته شدن چند سرویس در مراکز شلوغمشکل کمبود سرویس بهداشتی در شهر خیلی جدی است، موضوعی که در اولویت برنامههای مدیران شهری در هیچ دورهای نبوده و درباره آن صحبت نمیکنند و همین باعث شده که تبدیل به یک معضل خاموش اما حاد در آید، معضلی که کمتر کسی به علت عرف و هنجارهای جامعه درباره آن صحبت میکند اما عوارض آن را میشود در شهر با چشم دید. ناامنی که برخی افراد ایجاد کرده و باعث آزار عابران و رهگذران میشوند.
الف، تیموری از زنانی است که برایش این معضل جدی شده و بارها بابت آن به ۱۳۷ تماس گرفته و ضرر کمبود سرویس بهداشتی در معابر اصلی و شلوغ تهران را گوشزد کرده است اما به نتیجهای نرسیده است. او در این باره به همشهری آنلاین میگوید: «کسی به سرویس های بهداشتی اهمیتی نمیدهد؛ سالهاست این مشکل وجود داد. به غیر از بعضی پارکها، تقریبا دسترسی به توالت در شهر سخت است. مثلا چند سال است سرویسهای بهداشتی میدان هفت تیر را خراب کردند و هیچ اثری از آن نیست. دو سرویس بهداشتی دیگری که در خیابان کریمخان و حافظ بود هم مدتی است بسته شده و دیگر فعال نیست، یعنی به جای اینکه سرویسهای بهداشتی شهر را توسعه بدهند آنهایی را که هم از قبل بوده یا بستهاند یا تخریب کردهاند.»
او ادامه می دهد: « واقعا چرا هیچ مسئولی به این معضل جدی فکر نمیکند؟ شاید زنی باردار باشد و نیاز به رفتن مکرر به توالت داشته باشد، شاید کودکی با مادر یا پدرش در خیابان نیاز پیدا کند، شاید پیرزن یا پیرمردی نتوانند ادرار خودشان را کنترل کنند، این پیک موتوریها که از صبح تا شب کف خیابان کار میکنند چه؟ بالاخره تکلیف چیست؟ از طرفی ترافیک سرسام آور و شلوغی شهر اجازه نمیدهد تخمینی از زمان رسیدن به مقصد داشته باشم. تازه اگر مقصد، خانه اقوام و بستگان و یا محل کار و جاهایی باشد که میدانم وقتی برسم، به سرویس بهداشتی دسترسی دارم.»
نبود توالت میتوانست برایم خطر ایجاد کندمعضل کمبود سرویس بهداشتی در تهران محدود به یک یا دو منطقه نیست، تقریبا در تمام مناطق شهر برای این موضوع فکری نشده و شهروندان با این معضل روبرو هستند اما کمتر کسی درباره آن حرف میزند. متینا. میم دانشجو است، او یک اتفاق در زندگیاش باعث شده خیلی به موضوع کمبود سرویس بهداشتی در شهر فکر کند و خواهان حل آن باشد: «اواخر پاییز سال قبل محل کارم را به مقصد خانه ترک کردم. تا اتوبوس بیاید و سوار شوم، نیم ساعت، بلکه بیشتر طول کشید. سه، چهار ایستگاه قبل از مقصد بهخاطر نیاز فوری به سرویس بهداشتی از اتوبوس پیاده شدم؛ سرویس عمومی پیدا نکردم. ساعت حدودا ۸.۵ شب بود و هوا تاریک. فشار زیاد وادارم کرد تصمیمی بگیرم بعدا بارها فکر کردن به آن ترس به جانم انداخت، حوالی ستارخان درِ یکی از شرکتهای اداری باز بود، وارد ساختمان شدم و یک طبقه بالا رفتم؛ دو آقا در حال قفل کردن دفتر کارشان بودند که من را دیدند؛ اجازه دادند از سرویس بهداشتیشان استفاده کنم. وقتی آمدم بیرون، در مسیر خانه دائم به خطراتی که میتوانست برایم اتفاق بیفتد فکر کردم، مطمئنم این اتفاق برای خیلی از زنان دیگر هم افتاده ولی عرف جامعه اجازه نمیدهد که درباره آن صحبت کنند.»
نیاز ضروری دروازه غربی تهران به دستشوییمیدان آزادی دروازه ورودی غرب تهران است، نقطهای استراتژی که بسیاری از مسافران از آنجا وارد شهر یا خارج میشوند. مردمی که مسیر طولانی را از خانه و کاشانه خود طی کردهاند تا به اینجا رسیدهاند و خیلی طبیعی و عادی است که نیاز به توالت داشته باشند. امیر کارمند است و هر روز از شهر قدس به تهران میآید و برایش چندباری پیش آمده که نیاز به توالت پیدا کند. او میگوید: « دستشویی بزرگ و مناسبی در کنار پایانه آزادی وجود داشت که نمیدانم به چه دلیلی بسته شده است. این سرویس بهداشتی تقریبا ۲۰ چشمه توالت داشت با اینکه برخی ساعتها خیلی شلوغ بود اما به هرحال جوابگو بود. این منطقه یکی از پر رفت و آمدترین مناطق و دروازه غربی تهران و تقریبا همه ساعتهای روز شلوغ است. صبحها جمعیت زیادی از شهرهای همجوار مثل، شهریار، شهر قدس، کرج، اندیشه و ... از این مسیر وارد شهر میشوند و عصرها به خانههایشان بر میگردند. دلیل بسته شدنش را نمیدانم؛ میگویند موقتی است و دوباره باز میشود.»
در کنار تعطیلی و کم بودن تعداد چشمه توالت برای بسیاری از شهروندان تمیز نبودن دستشوییها هم یک مسئله است. امیر در این باره میگوید: « آیا زشت نیست که پایتخت ایران سرویسهای بهداشتی مناسب و شکیل ندارد و اغلب آنها خیلی بدوی و بد شکل ساخته شدهاند و تازه چون به تمیز همانها هم رسیدگی نمیشود بعد از مدتی به شدت کثیف به نظر میرسند؟ بهتر نیست واقعا در چند نقطه مهم تهران مثل همین آزادی دستشوییهای تمیز و زیبا بسازند و به آن رسیدگی کنند؟»
آسیبها و عوارض نگه داشتن دستشویینگه داشتن ادرار برای مدت طولانی و نادیده گرفتن احساس ادرار ممکن است خطر برخی مشکلات، مانند عفونت ادراری را افزایش دهد. بنابرین نباید ادرار خود را زمان زیادی نگه دارید. تخلیه منظم مثانه از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر نگه داشتن ادرار گاهی رخ میدهد و در شرایط خاصی افراد مجبور شوند این کار را انجام دهند، مشکل خاصی برای سلامتی به وجود نمیآید اما اگر این کار تکرار شود، مشکلات جسمانی و حتی روانی زیادی را برای افراد به وجود میآورد. عفونت اداری، درد، کشش مثانه و سنگ کلیه از جمله آسیبها و عوارضی است که نگه داشتن دستشویی به بدن انسان وارد میکند. در کنار اینها باید بیماریهای ناشی از مصرف کم آب در بین ایرانیها به خاطر ترس از نیاز به توالت در ترددهای روزانه در سطح شهر را نیز به این لیست اضافه کرد.
روز جهانی و سازمان جهانی توالتدسترسی آسان و سریع به سرویس بهداشتی عمومی یکی از مهمترین شاخصهای ارزیابی شهر توسعهیافته در جهان است. سازمان ملل بهخاطر اهمیت این موضوع، سازمانی را با عنوان «سازمان جهانی توالت» تشکیل داده است. این سازمان در نخستین گام خود ۱۹ نوامبر مصادف با ۲۹ آبان را روز جهانی توالت نامگذاری کرده تا از این راه، توجه بیشتر دولتها را به این موضوع مهم و تأثیرگذار بر سلامت و بهداشت عمومی شهروندانش جلب کند. جالب است بدانید در بسیاری از کشورهای جهان مثل ژاپن، صنعت ساخت سرویسهای بهداشتی عمومی روزبهروز پیشرفتهتر از قبل میشود. این کشور استانداردترین سرویسهای بهداشتی عمومی را در میان همه کشورها دارد و هرساله برنامههای قابلتوجهی برای این منظور برگزار میشود. این در حالی است که در شهری همچون تهران که جمعیت ثابت و شناورش به ۱۴میلیون نفر میرسد، چنین موضوعی جدی گرفته نشده است. به طوری که تعداد سرویسهای بهداشتی پایتخت تا سال۱۳۹۰ ایران به سختی به ۲۰۰ چشمه میرسید.
بیشترین و کمترین سرویسبهداشتی در کدام مناطق است؟طبق آخرین آمار رسمی، تهران حدود ۹۴۹۱ چشمه سرویس بهداشتی دارد که بحث ساخت و نگهداشت آنها در اختیار شهرداری است. از مجموع سرویسهای بهداشتی موجود در پایتخت ۴۴۰۵چشمه به آقایان، ۳۹۸۹چشمه به بانوان و ۱۰۹۷چشمه هم به توانیابان اختصاص دارد. همچنین بر این اساس، ۷۲۹۱چشمه یا ۱۲۰۸دستگاه از مجموع سرویسهای بهداشتی شهر در پارکها قرار دارد و حدود ۱۳۵ دستگاه با ۱۷۰۸ چشمه توالت در نقاط مختلف شهری واقع شده است. برای پایانههای مسافربری حدود ۴۳۷چشمه در قالب ۵۵دستگاه و در بازارهای میوه و تره بار حدود ۴۰۴چشمه در قالب ۱۲۰دستگاه است و بعضی از این سرویسهای بهداشتی در فروشگاههای شهروند هستند.
در این میان، برخی مناطق تهران از وضعیت نسبتا مناسبتری در مقایسه با دیگر نقاط شهر برخوردارند. طبق آخرین آمارها، مناطق ۴، ۵ و ۱۸ بیشترین و منطقههای ۷، ۹، ۱۱ و ۱۷ کمترین توالتهای عمومی شهر را دارند. همچنین مناطق ۶، ۲۰، ۲۱ و ۲۲ به لحاظ دسترسی آسان به سرویس بهداشتی وضعیت بهتری به نسبت سایر مناطق پایتخت دارند اما این نکته مهم نیز وجود دارد که بسیاری از این سرویسهای بهداشتی تعطیل یا نیمه فعالند و از سوی دیگر در شهر تابلوهای دسترسی به سرویس بهداشتی نصب نشده و شهروندان بسیاری از وجود آن آگاهی ندارند.
فاصله زیاد با استانداردهای جهانیطبق با استاندارد جهانی باید بهازای هر ۱۰۰۰ یا ۱۱۰۰ نفر یک سرویس بهداشتی عمومی در دسترس باشد که با توجه به آمارهای موجود، پایتخت ایران فاصله زیادی با استانداردهای جهانی دارد. درحالیکه گفته میشود در تهران حدود ۱۰هزار چشمه سرویس بهداشتی فعال است اما بر اساس برخی بررسیهای میدانی، تنها حدود ۶۷۰۰چشمه از مجموع سرویسهای بهداشتی پایتخت برای شهروندان قابل استفاده است. بنابراین با یک حساب سرانگشتی تعداد سرویسهای بهداشتی قابل استفاده در این کلانشهر در بهترین حالت، یکهشتم استانداردهای جهانی است و با توجه به شیب ملایم احداث سرویسهای بهداشتی در پایتخت، بهنظر نمیرسد شاخص دسترسی شهروندان به سرویس بهداشتی تا یک دهه آینده به وضعیت مطلوب و مطابق با استانداردهای جهانی برسد.
کد خبر 702063 منبع: همشهری آنلاین برچسبها حقوق شهروندی خبر مهم شهردارى تهران توالت مدیریت شهریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حقوق شهروندی خبر مهم شهردارى تهران توالت مدیریت شهری کمبود سرویس بهداشتی استانداردهای جهانی سرویس های بهداشتی سرویس بهداشتی بهداشتی عمومی درباره آن نگه داشتن محل کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۱۶۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعطیلی که به معضل مملکت بدل شد | پنجشنبه یا شنبه؛ بالاخره کدام؟
افزایش تعداد تعطیلات آخر هفته اگرچه مورد اتفاق دولت و مجلس قرار دارد اما حالا رایزنی ها و اختلاف نظرها بر سر تعیین روز آن است که در کنار جمعه، پنجشنبه تعطیل باشد یا شنبه؟
«دومین روز تعطیل آخر هفته، کدامیک باشد؟ شنبه یا پنجشنبه؟» این روزها موضوع تعطیلی دو روز آخر هفته و اینکه کدام روز در کنار جمعه تعطیل شود، بحث داغ بین مجلس و دولت شده و آخرین اظهار نظر درباره تعطیلات هفته را تا اینجای کار محمد حسینی معاون پارلمانی رئیس جمهور داشته است.
براساس گزارش تسنیم، موضوع از این قرار است که دولت سیزدهم لایحهای را به منظور «افزایش تعداد تعطیلات روزهای هفته» در ۷ آذر ۱۴۰۲ به مجلس ارسال کردتا نمایندگان مجلس درباره آن تصمیم بگیرند.
پس از تصویب کلیات این لایحهدر صحن مجلس، لایحه مذکور به کمیسیون اجتماعی ارجاع داده شد تا اعضای این کمیسیون تصمیم بگیرند که چه روزی در کنار جمعه ها به عنوان تعطیلات هفتگی وارد تقویم کشور شود.
کمیسیون اجتماعی مجلس: پنجشنبهها تعطیل شوددر حالیکه اغلب نمایندگان مجلس، «روز شنبه» را برای تعطیلات آخر هفته مناسبتر میدانستند، کمیسیون اجتماعی «روز پنجشنبه» را مصوب کرد،اما بعد از بازخوردهای بیرونی، مجلس تصمیم برای انتخاب روز تعطیل را به دولت واگذار کرد و همین موضوع، انتقاد معاون پارلمانی دولت از مجلس شد.
دولت: پنجشنبهها تعطیل شودمحمد حسینی با بیان اینکه دولت با تعطیلی پنجشنبهها موافق است، از مجلس بابت واگذار کردن تعیین روز تعطیل به دولت انتقاد کرد و گفت: انتظار این است که نمایندگان مجلس بر روی نظرات خود باقی بمانند.
در همین باره، علی بابایی کارنامی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفته است که چون دولت در لایحه خودش هیچ اشارهای به روز خاصی نکرده، پس در حقیقت انتخاب تعطیل شدن یک روز (به غیر از جمعه) را مجلس به دولت واگذار کرده است.
وزارت خارجه: شنبهها تعطیل شودبا این حال، به نظر میرسد در خود دولت نیز اتفاق نظری در این باره وجود ندارد. روز گذشته خبری مبنی بر موافقت وزارت امور خارجه با تعطیلی شنبهها در رسانهها منتشر شد و این وزارتخانه تأکید داشت که «در راستای حمایت از فعالان اقتصادی بخشخصوصی» با تعطیلی شنبه به جای پنجشنبه موافق است و در واقع «با هدف بهبود شرایط اقتصادی کشور» تعطیلی شنبه را به دولت پیشنهاد داده است.
بهادری جهرمی: کارشناسان نظر بدهندهمچنین علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت طی سخنانی گفته بود که پیشنهاد دولت این است که ضمن افزایش تعطیلات هفته به دو روز، انتخاب این روزها در اختیار نظرات کارشناسی بخشهای مختلف قرار گیرد.
وی اظهار داشت: حتی برخی از مسئولان دولتی میگویند روز دوم باید متغیر باشد یعنی هر موقع دولت صلاح دانست، بر اساس شرایط، یک روز را تعطیل کند.
ذهنیت اشتباه درباره تعداد روزهای تعطیلی ایران
ناگفته نماند که برخی از کارشناسان اساساً با تعطیلی دو روز در هفته مخالف هستند و معتقدند این امر برای مثال موجب افزایش میزان سوخت مصرفی در کشور میشود.
این در حالی است که طبق گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، متوسط تعطیلات آخر هفته و تعطیلات مناسبتی در اکثر کشورهای جهان بین ۱۱۰ تا ۱۲۹ روز است.
در کشور ما (با احتساب ۲۶ روز تعطیل رسمی و ۵۲ روز تعطیل روز جمعه) تعداد تعطیلات سالانه ۱۰۴ روز استکه نسبت به متوسط جهانی پایینتر است.
بنابراین اگر تعداد تعطیلات آخر هفته در ایران ۲ روز باشد، میزان تعطیلات سالانه، ۱۲۵ روز میشود که با متوسط جهانی هم همخوانی دارد.
بررسیهای انجام شده نشان می دهد که میزان بهره وری کشورها با ساعت کار آنها نسبت معکوس دارد. به طوری که افزایش تعطیلات میتواند در برخی موارد از هزینههای اضافی بکاهد و در بسیاری از موارد نیز، با افزایش بهرهوری نیروی کار در سایر روزهای هفته، میزان کارایی روزهای دیگر را بالا ببرد.
کشورها چه روزهایی تعطیل هستند؟در برخی کشورها نظیر ایران، جیبوتی، نپال، مکزیک، کلمبیا، هندوستان و فیلیپین، تنها یک روز در آخر هفته (یا جمعه یا شنبه یا یکشنبه) تعطیل است.
تعطیلی روزهای پنجشنبه و جمعه هم در گذشته در کیان کشورهای اسلامی رایج بود، اما در سال های اخیر، بسیاری از کشورهای خاورمیانه (با اکثریت مسلمان) تعطیلات آخر هفته را به جمعه و شنبه تغییر دادند؛ زیرا اعتقاد بر این است که این تغییر باتوجه به روزهای فعال و غیرتعطیل در بسیاری از کشورهای جهان بخصوص در زمینه اقتصادی (در این کشورها عمدتاً شنبه و یکشنبه تعطیل است)، مزایای اقتصادی قابلتوجهی را برای آنها به ارمغان میآورد. حتی کشوری نظیر یمن نیز تعطیلات آخر هفته «پنجشنبه و جمعه» را به تعطیلات «جمعه و شنبه» تغییر داده است.
امارات متحده عربی نیز که پیش از این، «جمعه و شنبه» را به عنوان تعطیلات آخر هفته خود داشت، در سال ۲۰۲۲ آن را به تعطیلات «شنبه و یکشنبه» بعلاوهی نیم روز در روز جمعه برای اقامه نماز تغییر داد.
در مالزی، بیشتر نقاط این کشور، از جمله کوالالامپور، «شنبه و یکشنبه» را تعطیل هستند. با این حال، چند ایالت «جمعه و شنبه» را بهعنوان آخر هفته رسمی خود حفظ میکنند. کشورهای دیگری نظیر تونس و مراکش نیز در روزهای «شنبه و یکشنبه» تعطیل هستند.
عربستان سعودی در سال ۲۰۱۳، تعطیلات دو روزه آخر هفته خود را از «پنجشنبه و جمعه» به «جمعه و شنبه» تغییر داد تا به هماهنگی روزهای کاری و بانکی خود با سایر نقاط جهان کمک کند. عمان، بحرین، کویت و قطر نیز تعطیلات آخر هفته خود را به «جمعه و شنبه» تغییر دادهاند.
کشور لبنان در سال ۲۰۱۷، یک الگوی جدید مبنی ۳۵ ساعت کار در هفته را در پی گرفت و طبق تقویم این کشور، روزهای «شنبه و یکشنبه» تعطیلات آخر هفته هستند. لازم به ذکر است که لبنان به دلیل تعداد زیاد مناسبتهای مذهبی، دارای بیشترین تعداد تعطیلات در جهان است.
حال اگر کشورما تصمیم به تعطیلی شنبهها بگیرد (با احتساب تعطیلی روز جمعه)، با کشورهایی نظیر مصر، الجزایر، اردن و لیبی تعطیلات مشترک خواهد داشت.
حتی کشور عراق که اکثریت جمعیت آن را شیعیان تشکیل میدهند نیز روزهای «جمعه و شنبه» تعطیل است.
افغانستان نیز آخرین کشور مسلمان بود که روز شنبه را جایگزین تعطیلی پنجشنبه کرد.
بنابراین اگر در ایران تصمیم به تعطیلی پنجشنبه گرفته شود، تنها کشوری در جهان خواهیم بود که این روز را تعطیل کرده است و احتمالاً این موضوع، مراودات مالی و اقتصادی ایران با دنیا را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد چرا که تنها ۳ روز در هفته فرصت باقی میماند.